โรคตาแดงหรือโรคเยื่อบุตาอักเสบ (Conjunctivitis)
โรคตาแดงเป็นโรคระบาดทางตาที่สามารถติดต่อกันได้ง่าย และ รวดเร็วส่วนมากจะเกิดจากเชื้อไวรัส ( Adenovirus ) หรือ เชื้อแบคทีเรียไม่ใช่โรคที่รุนแรง และ สามารถหายได้เองภายในระยะเวลาประมาณ 2 สัปดาห์ โดยมากมักพบในกลุ่มเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ เนื่องจากเด็กจะไม่ค่อยระมัดระวังในการป้องกันจึงเกิดการแพร่เชื้อได้ง่ายกว่ากลุ่มวัยอื่น
โรคตาแดงมีอาการอย่างไร
- ตาแดง ปวดเล็กน้อยในเบ้าตามีน้ำตาไหล
- คันตา เคืองตา รู้สึกเหมือนมีสิ่งแปลกปลอมในดวงตา
- เปลือกตาบวม อาจพบตุ่มเล็กๆกระจายอยู่ทั่วไป
- ในกรณีที่ติดเชื้อแบคทีเรียร่วมด้วยจะมีขี้ตามาก
โรคตาแดงติดต่อกันอย่างไร
- การใช้ของร่วมกับผู้ป่วย เช่น ผ้าเช็ดตัว หมอน เครื่องสำอาง
- ไอ หรือ จาม การหายใจรดกัน
- เกิดจากการสัมผัสโดยตรงกับผู้ป่วย เช่น น้ำตา ขี้ตาของผู้ป่วย หรือใช้ของส่วนตัวร่วมกับผู้ป่วย
- การอยู่ร่วมกันในสถานที่แออัดบริเวณที่มีคนอยู่รวมกันมากๆ
วิธีการป้องกัน
- หมั่นล้างมือด้วยสบู่บ่อยๆ
- หลีกเลี่ยงการสัมผัสหรือขยี้บริเวณดวงตาให้ใช้กระดาษทิชชูแบบนุ่มแทนการใช้มือ
- หากสัมผัสใบหน้า ดวงตา หรือสิ่งของผู้ป่วยควรล้างมือทันที
- ไม่ใช้ยาหยอดตาขวดเดียวกันกับดวงตาทั้งสองข้าง และควรหยอดตาเฉพาะข้างที่มีอาการเท่านั้น
- ไม่ใช้สิ่งของร่วมกับผู้ป่วย
- งดใช้คอนแทคเลนส์จนกว่าอาการจะหายสนิท
- ควรสวมแว่นกันแดด เพื่อกันลมและฝุ่นละออง
- งดว่ายน้ำในสระว่ายน้ำในช่วงที่เป็นโรคตาแดง
- พักรักษาตัวอย่างน้อย 1 สัปดาห์
- พักการใช้สายตา และพักผ่อนให้เพียงพอ
วิธีการรักษา
โรคตาแดงที่เกิดจากการติดเชื้อไวรัส Adenovirus จะไม่ค่อยมีอาการรุนแรงและสามารถหายได้เองประมาณ 2 สัปดาห์ ผู้ป่วยอาจใช้น้ำตาเทียมเพื่อลดการระคายเคืองหรือประคบเย็นเพื่อลดการอักเสบได้ ทั้งนี้หากมีอาการอื่นๆร่วมด้วย เช่น มีไข้ เจ็บคอแพทย์จะรักษาตามอาการ รวมถึงให้ยาหยอดตาเพื่อฆ่าเชื้อและป้องกันการติดเชื้อจากแบคทีเรียที่อาจตามมา
